miolo

Di a RAG: miolo substantivo masculino plural1 popular Encéfalo Disque aínda se vían os miolos esparexidos polo chan. SINÓNIMO molo substantivo masculino2 Parte interior do pan. Prefiro o miolo á codia. SINÓNIMOS miga, migalla, miola, mola, rafa3 Parte interior e mol de calquera cousa. Cortou unha póla de sabugo e quitoulle o miolo. SINÓNIMOS medula, miola, mola4 figurado Parte fundamental ou máis importante de algo. O miolo da cuestión non é ese. SINÓNIMOS cerna, núcleo5 popular Cerebro, intelixencia. Si home si, ti non te mates a pensar, non vaia ser que se che gaste

En gaélico ten un significado algo distinto, polo que vai ser necesaria argumentar a concordancia.

míol, m. (gs. míl, pl. ~ta). 1. Animal; insect, creature. ~ta mara agus tíre, creatures of sea and land. Lit:~ innile, head of cattle. ~ mór, whale. ~ gorm, blue whale. S.a. 2. ~ (má), ~ buí, hare. Ag cur ~ta buí i gcoraíocht, raising hares. ~ corr, midge. 2. Louse. ~ (cnis), louse. ~ caorach, sheep-louse. ~ ceartáin, ~ crúbach, ~ gríofa, crab-louse. ~ críon, (i) larva, moth; wood-worm, teredo, (ii) F: wood-louse. ~ fíniúna, phylloxeran. ~ fómhair, harvest-bug. ~ gorm, water flea. ~ leapa, bed-bug. ~ plandaí, plant-louse, aphis. ~ trá, sand-hopper. (Var:pl. ~a)

míol, m. (gs. míl, pl. ~ta). 1. Animal; insecto, criatura. ~ta mara agus tíre, criaturas do mar e da terra. Lit:~ innil, cabeza de gando. ~ mór, balea. ~ gorm, balea azul. S.a. 2. ~ (má), ~ buí, lebre. Ag cur ~ta buí i gcoraíocht, criando lebres. ~ corr, mosquito. 2. Piollo. ~ (cnis), piollo. ~ caorach, piollo das ovellas. ~ ceartáin, ~ crubach, ~ gríofa, piollo cangrexo. ~ crion, (i) larva, polilla; verme da madeira, teredo, (ii) F: piollo da madeira. ~ fíniúna, filoxeran. ~ fómhair, colleita-bicho. ~ gorm, pulga de auga. ~ leapa, chinche. ~ plandaí, piollo da planta, aphis. ~ trá, tolva de area. (Var:pl. ~a)

Vexamos os exemplos en gaélico son de baleas nas que o máis aproveitable é o interior, a graxa. Os insectos e as polillas, piollos, larvas, e vermes (con ondulacións semellantes aos miolos do noso cerebro) e ademais son brandas. Hai un certo nivel de proximidade semántica que xustificaría a orixe celta de miolo. Un argumento adicional é senón é así, de onde vén miolo, xa que logo?