Martín, como parroquia que contén Fórneas, que acabamos de ver, non vén de San Martiño. Aínda que podería vir da fala oriental, pero non ten San, obrigatorio nunha igrexa.
Temos
O topónimo Martín pode referirse a:
- En Galiza
- Martín, parroquia do concello de Baleira;
- Martín, lugar de dita parroquia;
- Martín, parroquia do concello de Bóveda;
- Martín, lugar de dita parroquia;
- Martín, lugar da parroquia de Cutián, no concello de Antas de Ulla;
- Martín, lugar da parroquia de Reboredo, no concello de Antas de Ulla;
- Martín, lugar da parroquia de Cabalar, no concello da Capela;
- Martín, lugar da parroquia de Aguasantas, no concello de Cotobade;
- Martín, lugar da parroquia de Fisteus, no concello de Curtis;
- Martín, lugar da parroquia de Buxantes, no concello de Dumbría;
- Martín, lugar da parroquia de Brión, no concello de Ferrol;
- Martín, lugar da parroquia de Santo Acisclo do Valadouro, no concello de Foz;
- Martín, lugar da parroquia de Gondomar, no concello de Gondomar;
- Martín, lugar da parroquia de Entrambasaugas, no concello de Guntín;
- Martín, lugar da parroquia de Santa Mariña do Incio, no concello do Incio;
- Martín, lugar da parroquia de Madriñán, no concello de Lalín;
- Martín, lugar da parroquia de Valboa, no concello de Monterroso;
- Martín, lugar da parroquia de Rodeiro, no concello de Oza-Cesuras;
- Martín, lugar da parroquia de Ribeira, no concello de Ribeira;
- Martín, lugar da parroquia do Rosal, no concello do Rosal;
- Martín, lugar da parroquia de Fornelos, no concello de Salvaterra de Miño;
- Martín, lugar da parroquia da Ciadella, no concello de Sobrado;
- Martín de Abaixo, lugar da parroquia de Trobo, no concello de Begonte;
- Martín de Arriba, lugar da parroquia de Trobo, no concello de Begonte;
- Martín de Louredo, lugar da parroquia de Louredo, no concello de Maside;
- Martín Mouro, lugar da parroquia de Cambás, no concello de Aranga;
- A Bouza Martín, lugar da parroquia de Ribadumia, no concello de Ribadumia;
- A Pena de Martín, lugar da parroquia de Rodeiro, no concello de Oza-Cesuras;
- O Pinar de Martín, lugar da parroquia de Aguiño, no concello de Ribeira;
- Porto Martín, lugar da parroquia de Zobra, no concello de Lalín;
- Portomartín, lugar da parroquia de Aguasantas, no concello de Cerdedo-Cotobade;
- Soutomartín, lugar da parroquia de Camanzo, no concello de Vila de Cruces.
Véxase tamén
Outros artigos
Moito martín a tratar que pode vir de Martiño e, se é celta pode vir de Mar-tin
Como estaño. Hoxe endía en irlandés estaño é stán » Tin. stánaigh » Tin. Así que tin só queda en inglés (e na toponimia galega). Na idade de bronce o estaño era moi prezado e así nolo contan os gregos e romanos. Aínda que na toponimia é posible que significa outro tipo de metal ou un metal xenérico.
Imos ver se o Martín de Fórneas tiña algo como estaño. Di a wikipedia que en Fórneas, precisamente
Patrimonio
No lugar están as minas de Casalusío, explotadas na segunda metade do século XIX. Na Serra está o Forno dos Mouros, aparentemente sen restos arqueolóxicos. Nas súas proximidades está o Pozo dos Lobos, unha trampa para cazar lobos. Na Valiña hai augas férreas.
Temos, polo tanto, minas e ferro en augas, o significado de como algo valioso como estaño, como un tipo de metal é o máis acaído neste caso.
Tamén é apelido. Ver Paco Martín . Parroquias como a de San Cristovo de Martín é unha parroquia do concello de Bóveda na provincia de Lugo son claramente celtas. Non hai santo Martiño e si un Cristovo, un deus celta cristianizado. Todos estes Martín tiñas vetas dalgún mineral utilizable nese tempo.
Outra fonte antiga de familiy names di: Martin= Martan, from mart, an ox ; an, denoting diminutiveness. A young ox. Martín, de mart, un boi; an, que denota diminución. Un boi novo
- Log in to post comments