nao, nau

Di a Galipedia que

Nao (do latín navis, "navío") é un tipo de embarcación empregada para a navegación oceánica. Son buques con tres paus, velas cadradas, castelo de proa e popa e un alto francobordo, pero sen remeiros. Á palabra nao déuselle a un variado tipo de embarcacións durante os séculos XIV, XV, XVI e XVII.

As naos son unha evolución das cocas medievais que só tiñan un mastro e casco redondo. Desprazaban entre 100 e 500 toneladas. Tiñan unha relación entre a eslora e a manga de 3 a 1. Xeralmente estaban construídas con madeira de carballo.

Coa nao Santa María Cristovo Colón chegou a América en 1492. A nao Victoria foi o único dos cinco barcos de Fernão de Magalhães que volveu a Europa en 1522 despois de circunnavegar o planeta Terra.

Así que do latín navis? No libro sobre o protocéltico din que hai moitas naus:

*nawa 'boat' [Noun]
GOlD: OIr. nau [a f] (DIL no)
W: MW noe [f and m] 'large vase, bowl'
BRET: MBret. neau, nev, MoBret. new [f] 'vase'
PIE: *neh2u- 'boat' (IEW: 755f.)
COGN: Skt. nau-, Lat. nauis, Gr. naus, Arm. naw, Ole. nor
ETYM: Cf. Gallo-Lat. nausum 'ship' (Ausonius). Originally an u-stem in
PIE, this noun became a feminine a-stem in PCelt. (cf. Olr. Gen. sg. naue).
REF: LEIA N-5, GPC III: 2592, EIEC 74, Deshayes 2003: 537, de Bernardo Stempel 1999: 27, 32, McCone 1994: 73.

E máis doado que veña do Old Irish nau, do Sánscrito nau e dunha palabra celta galego-portuguesa antiga para bote. Xa que en portugués dise nau, non nao. O de nao, coma o do latín para a orixe, é unha invención española-latinista (xa sabedes, se acaba en u, en i, dise o).