Tamén pasei onte pola igrexa de Santiago de Paderne. Ía de modo automático, sen pensar na toponimia, pero ao chegar alí, e ver o que había tamén tiven un segundo Ajá! que citei na entrada anterior. Neste caso vou deixar en suspenso a tradución de Paderne, que me leva intrigando hai moitos anos. Porque no Algarve, en Portugal, no Sur de Portugal hai Paderne?
En realidade hai moitos Padernes en Galicia
O topónimo Paderne pode referirse a:
- En Galicia
- Paderne, concello da comarca de Betanzos, na provincia da Coruña;
- Paderne de Allariz, concello da comarca de Allariz - Maceda, na provincia de Ourense;
- Paderne, parroquia do concello de Castroverde;
- Paderne, lugar de dita parroquia;
- Paderne, parroquia do concello de Oza-Cesuras;
- Paderne, lugar da parroquia de Duarría do concello de Castro de Rei;
- Paderne, lugar da parroquia de San Pedro de Cervantes do concello de Cervantes;
- Paderne, lugar da parroquia de Muradelle do concello de Chantada;
- Paderne, lugar da parroquia de Meiraos do concello de Folgoso do Courel;
- Paderne, lugar da parroquia de Bazar do concello de Lugo;
- Paderne, lugar da parroquia de Seixosmil do concello de Meira;
- Paderne, lugar da parroquia de Moreda do concello de Pantón;
- Paderne, lugar da parroquia de Vilamaior do concello de Sarria;
- Paderne, lugar da parroquia de Malvas do concello de Tui;
- Paderne na parroquia de Baión do concello de Vilanova de Arousa.
- En Portugal
A Igrexa de Santiago de Paderne, en Oza-Cesures, foi a que fun visitar.
Igrexa de Santiago de Paderne
E aquí vén a nova entrada no dicionario galego que estou creando neste mesmo instante: un paderne designa un lugar onde houbo un almacén comunitario, posiblemente de orixe celta, onde se almacenaban bens comunitarios, ben grans de trigo, ben outras cousas que necesitaban portas especiais e ventás aínda máis especiais, para ventilación pero que non deixaban pasar ningún animal ou invasor. Aínda podía ser defendida contra ladróns con frechas desde o interior.
Os edificios fixéronse tan sólidos, de pedra, que duraron 2000 anos. Pero reciclados. A Igrexa convertiunos en igrexas parroquiais, nalgúns casos (nos 4 primeiros e nos 2 últimos desa lista), permitido a súa conservación. Nos demais, a saber. Non fun a velos. Pero agradecería algunha confirmación do que acabo de contar nalgún dos lugares citados pola wikipedia.
Un comentario final. A visión histórica dos galegos como aprendices dos romanos, aprenden a falar gracias a eles, aprenden o dereito romano, a organización comunitaria, etc... é falsa. A visión correcta a expresaba un historiador alemán nun programa de Discovery Channel sobre os celtas. "Foron facilmente vencidos polos romanos porque tiñan unha organización previa, camiños feitos por eles que facilitaban o paso dos soldados e vivían nunha orde establecida que foi substituida facilmente pola estrutura e orde romana. Non así os salvaxes xermanos que non tiñan estradas ou camiños por onde pasar, nin estruturas sociais que substituir polas romanas."
Nestas páxinas xa vimos dúas estruturas celtas galegas: o ron, o selo, utilizado en toda Galicia, con pegadas na toponimia, e o Paderne.
Outro día revisitaremos a tradución da palabra.
- Log in to post comments