Seguindo co tema de Sama de Langreo, no que pasa o río Nalón, o máis longo do principado con 145 km.

Estiven en Gonzar nesta semana. Gonzar, O Pino Pero hai máis  Gonzar, Portomarín

So podo contar do Pino. Un pequeniño canón do Colorado

Igrexa Parroquial de Santa María de Gonzar

Nese enlace, as fotos do final, dun río pequeno, que significan? Que a estrada pasa por unha ponte pequena sobre o Río Mera

Di a wikipedia que

Parece asturiano, e o é. Non aparece en ningún lado máis que en google maps.

Como o vín, pois mirando o google maps de Sama de Langreo para comprobar que é unha chaira. Desde logo por alí pasa o río Nalón, e, como non hai fervenzas suponse que arredor do río a zona e chaira contrastando co resto dos montes do arredor.

Pero ademais, a un lado esta Carabín.

Cara, amigo en celta

Binn-pico

Debe ser un pico pequeno (quizais de aí o de  amigo)

Despois da introdución de Sama de Langreo, imos ver a Samarugo, un lugar e parroquia de Vilalba Samarugo, Vilalba

Nós a rexistramos en novacarta.eu (concretamente, Inés Ben)

Pazo de Samarugo  e   Igrexa Parroquial de Santiago de Samarugo

A cuestión é que significa Samarugo? Ten incluso refráns.

Pois na entrada anterior xa explicamos Sama

Sa-en

Sama de Langreo, é unha cidade de Asturias central. Temos por un lado Sama, a parroquia de Sama, que se acertamos coa tradución é un lugar plano- Se é un monte o estamos traducindo mal:

Sa- sa1 :i2. En

E xa para impactar aínda máis, saco vén do celta.

Etimoloxías de Chile di dúas ou tres opinións: 1-de orixe hebrea

2-do latín saccus

3-do acadio

4- de orixe grega

Desas orixes só o latín tivo o poder de universalizar a palabra. O hebreo con moi pouca evidencia, pero o grego é desproporcionado. Só houbo pequenas colonias en España e moito antes cos romanos.

Quen dicía sac e viviu en máis da metade de España? durante miles de anos...Os celtas...

Vimos na declinación de cas (envoltorio, pero mellor unha cousa que encerra algo dentro) que aparecen casa e caise.

Casa: etimologías de Chile di que ven dun tipo de habitación de estacas e ramas en latín (San Isidoro) e Corominas di que vén do hebreo. Un pouco raro se se quere aplicar a algo no que podes vivir e que che envolve. En celta, casa, declinación de cas, envoltorio. Se me pedides a miña opinión, vén do celta galego e castelán.

Se imos á web etimoloxías de chile vemos que llano ven de planus, como lluvia vén de pluvia, como... Naturalmente, penso que non hai dúbida que é así, en castelán.

En galego é un pouco máis complicado, ao meu parecer, porque non é tan directa a conversión pl->ch

E si semántica, Chán ou Chá é non en celta. Plano é un non monte, un Chá ou un Chán. Pero, ademais, se aproxima a palabra plano que quere substituír. Cando queremos achegarnos a unha nova palabra ou idea, ter regras nemotécnicas axúdanos. Penso que este é o caso.

Temos unha caterna de palabras, nomes, apelidos e topónimos mesturados coas dúas raíces das que falamos na entrada anterior, vexamos:

Cas en principio o identificamos cunha variante dialectal de cans, que se come o n, cas. Así o fai a wikipedia que relaciona cas con can

O topónimo galego Cas pódese referir a: